من آمده ام توشه اي از آهم ده
سوز نفس و اشک سحرگاهم ده
هرچند تمام کرده اي نعمت را
يک بار دگر به کربلا راهم ده...
و سينه ام که ميسوزد....
پايم ...دستانم...اعضايم..شرمنده اند..
چرا حسين اربا اربا...و ما.....
سلام..ماجور باشيد