این روزهای آخر حال " م ا د ر" تعریف کردنی نیست! "ح س ن " دیده است که چگونه شقایق فدای غربت "پ د ر "میشود "ح س ی ن " میخواند حرفهای چشمان "م ا د ر " را "ز ی ن ب " اما، زمزمه لبانش أَمَّنْ یُجِیب شده! چه غوغاییست خانه "ع ل ی "..
پ.ن: و چه کسی میداند چند روز دیگر چاه میشود تنها مونس شبهای....
