السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا علیه السلام
واسه اون گنبد زرین پشت کوه های خراسون ،واسه او صحن مطهر تو غروب کنار ایوون
واسه کفترای معصوم که تو آسمون می گردن،واسه آدمای مغموم که میان دخیل می بندن
واسه اون هوای تازه که پر از عطر گلابه،اگه دستم به ضریحت برسه واسم یه خوابه
واسه اون حوض قشنگی که پر از آب زلاله،واسه سنگ فرشای ایوون که برام خواب و خیاله
واسه اون اوج شکفتن توی عالم زیارت،واسه اون لحظه که آدم می رسه به بی نهایت
واسه اون کفشا که مردم روی پله در میارن،واسه اون شمعی که روشن توی صحن تو می زارن
دل من تنگه میدونی،کاشکی قابلم بدونی
میدونم که هیچ نیازی به زیارتم نداری
اون منم غرق نیازم اما تو بزرگواری