برنامه ریزی کرده بودیم عید غدیر نجف باشیم اما اینکه شب چهارشنبه ی مسجد سهله و شب جمعه ی حرم ارباب رو درک کنیم نه!
از خزانه غیب الهی روزیمون شد..الحمدلله
طعم شیرین شب عید  ولایت در جوار حضرت امیر(ع) غیر قابل وصف است.
خیابانهای منتهی به حرم قیامتی بود.نجفی ها در خیابان مولودی میخواندند ،دست میزدند و کل میکشیدند،شکلات و شیرینی تعارف میکردند.همه جا پر از دیگ های نذری بود.



کفشداری های حرم ظرفیت تکمیل بودند و باید کفشت را گوشه ای به امان خدا میسپردی!
شیرین تر از همه این ها داخل حرم بود،
همه یکصدا میگفتند:
"لبیک یا علی"
و شکلات میپاچیدند
بی اختیار گریه ام گرفت،
به یاد آخرین حج پیامبر(ص)...همه بیعت کردند ولی بعد...
خدا همه مارو از شیعیان واقعی حضرتش قرار بده.
خدا کنه فریاد لبیک ما از صدق دل باشه و پایدار.

+ راستی شب عید تو صحن حضرت از من و آقای همسر مصاحبه کردند از صدا و سیما :)