ماآدما وقتی مهمونی دعوت میشیم سعی میکنیم از هر جهت بهترین باشیم...زیباترین لباسمون روبپوشیم، عطربزنیم ،سرووضعمون مرتب باشه.ازهمه مهمتر وقتی می رسیم اونجاچقدرتلاش می کنیم مبادا اشتباهی ازمون سرنزنه.هرچی میزبان شخصیتش بالاترباشه ما بیشتر مبادی آداب میشیم...


بوی ماه رمضون داره می یاد...
ماهی که من عاشقشم. اینو از تاپ تاپ قلب بی قرارم فهمیدم. از بغض بی امانی که راه گلومو بسته، از سیلاب اشکی که با یه تلنگر کوچیک به چشمام هجوم می یاره ...

رفقا!
قراره هممون فردا بریم پیشواز یه مهمونی. مهمونی خدا....
یواشکی و در گوشی به خودم میگم : آماده ای برای این مهمونی؟ حالا که هرچی از رجب و شعبان گذشت دستات خالیه...با چه رویی میخوای بری مهمونی؟ماه رمضون داره می یاد و به دنبالش حسرت خوردنم برای از دست دادن لحظاتی که دیگه هیچ وقت برنمی گرده...

ولی خدایا اینو میدونم که  هر وقت درنهایت شرمندگی و خجالت و با دستای خالی پیشت اومدم تو آغوشت رو بیشتر به طرفم گشودی....دل منم به همین بیکران رحمتت خوشه....

راستی تومهمونی خداچه لباسی می پوشن؟چه عطری می زنن؟کادوچی می برن؟و...
لباس اون مهمونی بابقیه ی مهمونی هافرق می کنه.لباسش تقواست."ولباس التقوی ذلک خیر"


دلم می خواد یکبار هم که شده  چشمامو ببندم و وقتی وا می کنم ببینم تو حیاط مسجدالنبی وایسادم ...آخ چی میشد یه ماه رمضون.......
از فردا شب باز هم با دلی شکسته دستای محتاجمو به امید دستگیری دستی مهربان بلند می کنم و از ته قلبم دعا می کنم:

ألّلهُمَّ ارزُقنی حَجَّ بَیتِکَ الحَرامِ فی عامی هذا وَ فی کُلِّ عامٍ ...