(خسته نوشت:
امیدوارم مخاطب خاص این پست بخوندش!)

دلم میگیره از کسایی که ادعای ایمان دارن....
کسایی که روزه میگیرن ولی کینه تو دلاشون موج میزنه...
نماز شب میخونن ولی قطع رحم میکنن...
تو ماه مبارک یه ختم کامل قرآن انجام میدن ولی دورو بریاشون از نیش زبون و گلایه هاشون عاجز و فراری اند !... 
برای خوشامد دیگران خودشون رو به مشقت میندازن تا دل غریبه ها رو نرم کنن ولی بی خبرن از اینکه پدر و مادرشون دل شکسته اند و حاضر نیستن بخاطر تمایل اونها از هوای نفس خودشون بگذرن...
افطاری میدن و سفره رنگین میندازن ولی قلبشون از کینه سیاهه...
اعتقاد به حجاب و تمام احکام اسلام دارن ولی غیبت و سوء ظن رو گناه نمیدونن...
دعوت همسایه و دوست و آشنا رو قبول میکنن ولی حق خویشاوندی رو به جا نمیارن و دعوت برادر خودشون رو به خاطر خودخواهیاشون رد میکنن...

واقعا مسلمونی یعنی این؟!! و ایمان تو نماز شب و ختم قرآن خلاصه میشه؟
پس گذشت و بخشش چه معنی ای میده؟
ما امت همون پیغمبریم که روی سر مبارکشون شکمبه گوسفند میریختن ولی فرداش میرفتن عیادت و میفرمودند چند روزیست از دوستمان بیخبریم!...

مگه نه اینه که قطع رحم جزء گناهان کبیره ست و در کنار بدترین گناهان مثل دروغ گویی نام برده شده؟؟؟
مگه نه اینه که  قطع رحم یعنی قطع رحمت الهی و این یعنی نکبت و بی برکتی در زندگی؟؟؟
مگه نفرمودند کسی که با برادر مسلمان خود بیش از سه روز قهر باشه مسلمان نیست؟؟؟

 مولامون علی(ع) راست گفت که این دنیا از گیاه حنظل تلخ تر و از آب بینی بزغاله بی ارزش تر است...
حالم از بی رحمی دنیا بهم میخوره...
خویشان هم به همدیگه رحم نمیکنن....
خانواده ای بخاطر خودخواهی ها از هم میپاشه...
پدری هنوز در قید حیاته ولی فرزنداش حرف از ارث میزنن و  به برادر و خواهر خودشون حسادت میورزند...

برای خواندن احادیث در این باب به ادامه مطلب مراجعه شود!


عیسى(ع):
اى بندگان‏ دنیا! سرهایتان را میتراشیدو پیراهنتان را کوتاه میکنید و سرهایتان را به زیر می افکنید ولی کینه را از دلهایتان برنمیکنید؟!

امام علی (ع):
قلب خود را از کینه دیگران پاک کن،‌ تا قلب آنها از کینه تو پاک شود.(الامالی، ج2، ص 174)

امام حسین (ع):
هر یک از دو نفـرى که میان آنها نزاعى واقع و یکـى از آن دو رضایت دیگرى را بجـویـد ، سبقت گیـرنـده اهل بهشت خـواهـد بــود.(محجه البیصاء ج 4،ص 228)

امام هادی (ع):
خشم و خشونت ، کلید گرانباری است و لکن خشم از کینه توزی بهتر است. (بحارالانوار، ج75، ص 370)

رسول الله(ص) : 
خداوند بر آن قومی که درمیان آنها یک نفرقطع صله رحم بکند رحمت هایش را نازل نمیکند و قاطع رحم یعنی کسیکه تعلقات فامیلی را شکسـته است، پروردگار از چنین شخصی آنقدر ناراضی است که نه تنها او را از رحمت هایش محروم میکند بلکه درمیان کسانیکه این شخص همراه شان است برآنها هم رحمت هایش را نازل نمیکند.

و هم چنین:
 قطع کننده صله رحم در جنت داخل نخواهد شد در صورتیکه بدون توبه وفات نماید . 

و در حدیثی دیگر:

ای مسلمانان! شما مانند آن افرادی نشوید که میگویند،کسیکه باما خوبی کرد ما درعوض به آنها خوبی میکنیم واگرآنان بالای ما بدی کردند ما هم در مقابل شان به ایشان بدی میکنیم، بلکه شما سخنان آنها را عادی محسوب کنید و اگر با شـــما خوبی کردند، شما هم با آنها خوبی کنید و اگر آنها بالای شما ظلم کردند در مقابل شما بالای شان ظلم نکنید بلکه صله رحم کنید و با آنها خوبی کنید.

هم چنین فرمودند:
قطع صله رحم گناهی است که بوسیله آن مرتکبش در دنیا و آخرت مجازات میگردد.

امام على(ع) :
کینه، کارهاى نیک را از بین مى‏برد.
 
امام محمدباقر(ع):
هر کس مرتکب سه چیز شود پیش از مردن عقوبت آن ها را می یابد: ظلم و قطع رحم و قسم دروغ. و بسیار است که جماعتی بدکردارند ولی به سبب صله رحم مال و فرزندان ایشان بسیار می شود. قسم دروغ و قطع صله رحم، خانه ها را از اهلش خالی و نسل را نقل منقطع می کند.

امام صادق(ع) :
ما چیزی را بهتر از صله رحم نمی دانیم که عمر را زیاد کند تا حتی که گاه است شخصی سه سال از عمرش مانده ولی به سبب صله رحم سی و سه سال می شود، گاه هست که کسی از عمرش سی و سه سال مانده ولی به سبب قطع صله رحم، سه سال می شود.

و در حدیث موثق منقول است که شخصی از آن حضرت سؤال کرد: خویشانی دارم که شیعه نیستند، آیا ایشان را بر من حقی هست؟ فرمود: بلی، حق رحم را هیچ چیز قطع نمی کند. اگر شیعه باشند دو حق دارند: یکی رحم و یکی حق اسلام