دوباره ماه به نیمه رسید و مهتاب میهمان اتاق ما... همه ی احساس خوب من جمع شده در قاب پنجره اتاق... چقدر عظمت خالق رو با همه وجودم لمس میکنم.. عاشق میشوم و ذکر میگویم، کار دیگری که بلد نیستم!
پ.ن: باید بگم اصلا دوربین زیبایی های طبیعی رو نمیتونه تمام و کمال به تصویر بکشه و چشم چیزهایی میبینه که دوربین از ثبتش عاجزه... مثل زیباییهای ابرها و رنگ آسمان و بزرگی و روشنایی ماه در این عکس