حسین جان بر سرم باشد هوایت عزیز فا طمه،جانم فدایت خوش آن روزى که زوار تو گردم ببندم بار سوى کربلایت حسین جان گر بر آید آرزویم نشینم روز وشب در نینوایت خوش آن ساعت که بینم مرقدت را حریم و بارگاه با صفایت شود گر قسمتم آب فراتت ز دیده ،اشکها ریزم برایت ببوسم مرقدت را از دل و جان ببویم تربت دار الشفایت