وقتی دارم از شدت درد به خودم میپیچم و اشکم ناخواسته میریزه،
وقتی برای التیام درد جسمم نیاز به نوازش و آغوشت دارم...
همون لحظه پیامک میدی:
"خدایا حال همسر عزیز من رو تو خوب کن....یاشافی :( "
اونوقته که مثل بچه ی گم شده ای که رسیده باشه به آغوش مادرش
بغضم میترکه و به هق هق میفتم! ...
دیگه جای خالیت حس نمیشه!
چون تو خودِ خود آغوش توام...
تو اینجایی،
پیش همسرت!
حتی لحظه هایی که جسمت کنارش نیست...